Wybór optymalnej odmiany na kiszonkę nie jest łatwym zadaniem. Od naszej decyzji zależy dobrostan zwierząt, zdrowotność bydła, a w efekcie końcowym wydajność mleka.
Spis treści
Jaka kukurydza na kiszonkę?
Przy wyborze odmiany kukurydzy na kiszonkę z reguły bierzemy pod uwagę dwa rodzaje parametrów. Zwykle decydujące są parametry ilościowe kukurydzy na paszę. Najważniejsze z nich to plon suchej i świeżej masy. Jednak nie mniej ważne są cechy jakościowe danej odmiany. W przypadku bydła opasowego są nieco mniej ważne, ale już w przypadku bydła mlecznego mają kluczowe znaczenie. Należą tutaj: ilość energii pochodzącej głównie z ziarna oraz strawność włókien. Mówiąc o energii mamy na myśli energię uwalnianą z ziarna podczas rozkładu w przewodzie pokarmowym. Aż 70-75% energii pochodzi właśnie z kolb, a w zasadzie z ziarna. W ostatnich latach coraz częściej zwraca się uwagę również na typ ziarna. Dzieje się tak ponieważ zupełnie inaczej trawione jest ziarno typu „dent”, a zupełnie inaczej typ „flint”. Wynika to ze specyficznej budowy ziarniaków obu typów odmian.
Na kiszonkę ziarno flint czy dent?
W przypadku ziarna z odmian typu dent dominuje skrobia mączysta, która jest łatwo dostępna dla mikroflory w żwaczu. Jest przez to stosunkowo szybko rozkładana i uwalniana. Badania wskazują, że już po kilku godzinach rozkładane jest do 90% skrobi typu dent. Niesie to ze sobą określone konsekwencje. Nadmiar skrobi powoduje jej szybką fermentację mikrobiologiczną do lotnych kwasów tłuszczowych. To z kolei wpływa na spadek pH w żwaczu i wzrost bakterii produkujących kwas mlekowy, a wymieranie bakterii celulolitycznych, które namnażają się i rozwijają wolniej, w porównaniu do bakterii rozkładających skrobię. Obniżenie pH żwacza już poniżej 5,5 jest zatem bardzo niebezpieczne, ponieważ niesie niebezpieczeństwo uwalniania toksyn z rozkładu mikroorganizmów.
Drugi rodzaj skrobi określanej jako skrobia szklista pochodzi z ziarna odmian typu flint. Bielmo jest bardziej zbite, ma większą gęstość i twardość. Z tego powodu jest znacznie dłużej trawione w żwaczu. Część niestrawionej skrobi przechodzi do jelita cienkiego i tam jest trawiona. Skrobia szklista to zatem tzw. skrobia by-pass, wykorzystana nie tylko w żołądku, ale również w jelitach. Porównując zatem dwa typy skrobi widać wyraźnie, że rozkład skrobi z ziarniaków kukurydzy typu dent w żwaczu jest dużo szybszy niż z ziarniaków kukurydzy typu flint. Mamy więc tzw. „wolną” skrobię pochodzącą z ziarniaków typu flint i tzw. „szybką” z odmian typu dent. Znając genotyp kukurydzy – flint lub dent, możemy określić miejsce trawienia skrobi i optymalizować proces trawienia w przewodzie pokarmowym, jednocześnie ograniczając zakłócenia fermentacji mikrobiologicznej na poziomie żwacza.
Wiele badań naukowych wskazuje zatem na celowość łączenia „szybkiej skrobi” z „wolną skrobią” dla lepszej strawności, lepszego wykorzystania składników, większych uzysków mleka oraz minimalizacji kwasicy. Porównując ziarno typu dent i flint, należy stwierdzić że każdy typ ma swoje wady i zalety. Optymalnym rozwiązaniem jest połączenie odmian flint i dent, przez co uzyskujemy kiszonkę łączącą zalety obu typów odmian.
TOP SILO – Idealna kukurydza na kiszonkę
Top Silo jest więc celowym połączeniem dwóch mieszańców kukurydzy o zbliżonej wczesności. Dobór odmian zakłada połączenie uzupełniających się wzajemnie typów skrobi, w celu produkcji najwyższej jakości kiszonki i jej maksymalnym wykorzystaniu. Dzięki TOP SILO uzyskujemy stałe, a co najważniejsze, równomierne uwalnianie energii ze skrobi w przewodzie pokarmowym przeżuwaczy. Mieszanina najlepszych odmian na kiszonkę Top Silo polepsza wykorzystanie skrobi dzięki połączeniu dwóch jej rodzajów dzięki czemu można uzyskać lepszą zdrowotność stada, redukcję kwasicy, unormowane pH, a przez to zwiększyć produkcję mleka bogatego w tłuszcz i proteiny, dzięki stałemu uwalnianiu się energii w żwaczu z dwóch rodzajów skrobi: mączystej i szklistej. Wzrost mleczności nie odbywa się przy tym kosztem zdrowotności krów lecz powodowany jest wyłącznie wykorzystaniem całej dostępnej energii, redukcją kwasicy i utrzymywaniem właściwego pH żwacza. Przekłada się to z kolei na wymierne korzyści finansowe.
Zalety stosowania mieszaniny Top Silo:
– Dwie najlepsze odmiany kukurydzy na kiszonkę w jednym worku z dwoma typami ziarna: flint i dent. Otwierasz worek i siejesz jak zwykłą kukurydzę.
– Zwiększona stabilność plonowania i bezpieczeństwo uprawy. Gdy jedna odmiana zredukuje plon w warunkach stresowych, druga może zapewnić powodzenie uprawy jak w przypadku zmniejszonej obsady.
– Zwiększona wydajność, dzięki wysokim, bogato ulistnionym roślinom z dwóch wybitnych odmian na kiszonkę, budujących dużą, zieloną masę.
– Maksymalizacja wartości energetycnej i jakości kiszonki dzięki wysokiemu udziałowi kolb i dwóch rodzajów ziarna w ogólnej masie.
– Lepsza zdrowotność stada, redukcja kwasicy, unormowane pH.
– Zwiększona produkcja mleka bogatego w tłuszcz i proteiny, dzięki stałemu uwalnianiu się energii w żwaczu z dwóch rodzajów skrobi: mączystej i szklistej.
– Gruntowne wykorzystanie składników odżywczych, w pełni trawione ziarna oraz całkowitą strawność kiszonki przez bydło.
– Doskonale zbilansowana karma energetyczna, wartość pokarmowa, wysoką strawność włókna oraz całych roślin.
– Smakowita pasza, która dzięki połączeniu dwóch rodzajów skrobi jest chętnie pobierana przez bydło.
Nie wystarczy jednak połączyć dowolne odmiany kukurydzy w typach flint i dent. Wybrane odmiany w mieszaninie Top Silo są dobrane przede wszystkim ze względu na ich komplementarność odżywczą i pokarmową potwierdzoną wieloletnimi badaniami. Dodatkowo dobrane są także pod względem cech agronomicznych. Te cechy to zbliżona wczesność, wysokość roślin, wigor początkowy, tempo nabierania suchej masy czy strawność włókien. Ten celowy dobór dwóch odmian ma na celu minimalizację konkurencji między odmianami, a także ograniczenie wpływu niekorzystnych warunków pogodowych.