Mieszanka poplonowa

Uprawa mieszanek międzyplonowych pozytywnie oddziałuje na glebę i przynosi liczne korzyści w zakresie ochrony, jakości i ilości plonu uprawy następczej. Korzenie roślin międzyplonowych przerastają różne warstwy gleby, przyczyniając się do tworzenia i utrzymywania struktury gruzełkowatej gleby. Okrywa roślinna stymuluje rozwój organizmów glebowych, pobudzając procesy życiowe w glebie, zwłaszcza dżdżownic i biomasy drobnoustrojowej. Rośliny uprawiane w okresie międzyplonowym zapewniają odpowiednie składniki mineralne, które docierają również do głębszych warstw gleby. W glebie zwiększa się poziom równowagi biologicznej, poprawia się jej urodzajność i zdrowotność stanowiska. Ważne jest to, żeby każdy z komponentów mieszanki miał podobne wymagania glebowe i oddziaływanie na gospodarkę wodną. Mieszanka poplonowa na poplon ozimy, jak i poplon letni, jako idealny nawóz zielony, ma niewielkie wymagania glebowe (można również spotkać się z terminem poplon ścierniskowy, który stosuje się jako nawóz zielony pod rośliny jare).

Międzyplony mają też ogromne znaczenie w ochronie gleby przed erozją wietrzną i wodną, zabezpieczają zasoby składników pokarmowych w glebie przed wymyciem. Rośliny na poplon jesienią ograniczają w znacznym stopniu powstawaniu chwastów, na zimę umożliwiają okrycie pól, przez co ułatwiają gromadzenie wody z opadów zimowych, które w ostatnich latach są bardzo małe, co powoduje wczesną suszę wiosenną. Z kolei wczesną wiosną i latem (poplon letni) okrywa roślinna  ogranicza parowanie i reguluje temperaturę gleby na skutek jej zacieniania. Zaletą niektórych gatunków jest również zdolność wiązania wolnego azotu atmosferycznego i wzbogacenie gleby w ten składnik, dzięki czemu można zrezygnować z części mineralnego nawożenia azotowego. Rośliny poplonowe pobierają i zatrzymują niezbędne składniki, które nie zostały spożytkowane przez uprawy główne. Poplon sprawdza się zarówno na gleby lekkie jak i gleby średnie.