Pszenica ozima jest jednym z najczęściej uprawianych zbóż w na terenie naszego kraju. Niestety, rolnicy zajmujący się uprawą pszenicy ozimej na dużą skalę corocznie muszą mierzyć się z powracającym problemem – chorobami atakującymi pola. Jakie patogeny szczególnie intensywnie atakują ten rodzaj zboża? Jakie kroki należy podjąć, aby zminimalizować ryzyko zniszczenia plonów przez choroby pszenicy? Sprawdź!
Jakie choroby atakują najczęściej?
Pszenica ozima zaliczana jest do zbóż podatnych na choroby. Zakładając najmniej optymistyczny scenariusz, straty w plonach spowodowane przez groźne patogeny chorobotwórcze mogą wynosić nawet 90%. Choroby pszenicy rozprzestrzeniają się w różny sposób. Ze względu na miejsce porażenia, wyróżniamy dwa typy chorób:
- podsuszkowe (czyli źdźbła i korzeni) – takie jak: łamliwość podstawy źdźbła, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła i korzeni oraz ostra plamistość oczkowa;
- liści – wyróżniamy rodzaje chorób takich jak: fuzaryjna zgorzel liści, brunatna plamistość liści pszenicy, mączniak prawdziwy zbóż i traw, rdza brunatna (widoczna na liściach), fuzarioza i septorioza paskowana liści pszenicy.
Rozwojowi chorób sprzyja ciepła jesień i krótka, stosunkowo ciepła zima. Patogeny powodujące rozprzestrzenianie się niszczycielskich chorób często przenoszone są przez materiał siewny. W tym przypadku roślina atakowana jest już we wczesnej fazie rozwoju, co dla rolników oznacza ogromne straty. W fazie krzewienia oraz w fazie początku strzelania w źdźbło rejestruje się najwięcej chorób podstawy źdźbła. Należy pamiętać, że uprawa pszenicy posiada również krytyczny okres jakim jest koniec fazy strzelania w źdźbło i kłoszenia, kiedy monitoruje się porażenie liścia podflagowego.
Jak ustrzec się przed chorobami upraw?
Podstawowym czynnikiem ograniczającym ryzyko rozwoju chorób jest stosowanie odpowiednich zabiegów agrotechnicznych, na przykład staranne przygotowanie pola, przede wszystkim niszczenie pozostałych na polu resztek pożniwnych. Pamiętaj o racjonalnym nawożeniu uprawy mieszankami zawierającymi azot, fosfor i potas. Nie zaleca się uprawy pszenicy ozimej w monokulturze. Warto pamiętać, że rozprzestrzenianiu się chorób sprzyja bardzo gęsty siew. Materiał siewny pozyskuj od certyfikowanych dostawców oferujących starannie przygotowane (zaprawione) ziarno.
Skutecznym sposobem na skuteczną ochronę, także przed grzybami różnego typu jest stosowanie fungicydów o szerokim spektrum działania. Na rynku znajdziesz szereg dodatkowych substancji pomocniczych mających zwiększać ochronę standardowych środków grzybobójczych. Użycie nowoczesnych preparatów nie wymaga dokładnego rozpoznania patogenu, który zaatakował uprawę, ponieważ środki zabijają wszystkie odmiany grzybów. Zabieg, który zapewni zbożu ochronę chemiczną, należy przeprowadzić już wczesną jesienią. Dzięki opryskowi pszenica zyska lepsze warunki na przezimowanie i prawidłowy rozwój tuż po rozpoczęciu wiosennej wegetacji. Należy pamiętać o tym, że niezwykle ważne są odpowiednie środki na choroby grzybowe zarówno podsuszkowe oraz choroby liści.
Dobre ziarno podstawą obfitych, zdrowych plonów
Zminimalizować ryzyko rozwoju chorób siejących spustoszenie na plantacjach możesz już na etapie wyboru ziarna. Doskonałym wyborem będzie pszenica ozima PATRAS – ceniona odmiana o zwiększonej tolerancji na choroby podstawy źdźbła oraz fuzariozę kłosów. Pszenica z powodzeniem może być uprawiana w monokulturze, po kukurydzy. Przeznaczona jest do siewu we wczesnych terminach (od 15 września do 15 października). Słoma i ziarna dojrzewają w równomiernym tempie, co ułatwia wymłacanie. Ciekawą alternatywą na słabsze gleby jest BATAJA o satysfakcjonującym poziomie plonowania i nieprzeciętnej odporności na patogeny, w szczególności na mączniaka prawdziwego, rdzę żółtą, DTR, fuzariozę kłosa.